Amsterdam, de stad van grachten, fietsen en een kleurrijke historie, heeft altijd een fascinerende onderwereld gehad. Eén naam blijft tot de verbeelding spreken als het gaat om de oude Amsterdamse penoze—Hugo Broers. Met bijnamen als “Het Monster van de Warmoesstraat” en “Robin Hood van de Wallen” heeft Hugo een leven geleid vol misdaad, chaos en uiteindelijk zelfreflectie. Zijn autobiografie “Penoze Hugo” biedt een rauw en ongefilterd verslag van een man die zowel gevreesd als gerespecteerd werd.
Hugo Broers’ BeginjarenHugo Broers werd in 1957 geboren, midden in de Amsterdamse Wallen, “tussen de kroegen en de hoeren,” zoals hij zelf vertelde. Zijn jeugd stond in het teken van dagelijkse fysieke mishandelingen door zijn vader. Volgens Hugo waren deze vroege ervaringen bepalend voor zijn leven. “Het maakte me tot de man die ik werd,” verklaarde hij. Zijn introductie tot het leven op de Wallen begon eenvoudig. Aanvankelijk deed hij boodschappen voor sekswerkers, maar al snel ontdekte hij de kansen op winst. Door hasj bij coffeeshops te kopen en door te verkopen aan toeristen, verdiende hij op zijn negentiende al zijn eerste miljoen. Geld en GenerositeitOndanks zijn vermogen had geld voor Hugo weinig waarde. Hij gaf het uit aan feesten en hielp anderen die het nodig hadden. “Het leven moet leuk zijn,” was een van zijn favoriete uitspraken. Een Leven vol Misdaad en RisicoHugo’s reis in de Amsterdamse penoze bracht hem diep in de criminele wereld. Van drugshandel en roofovervallen tot doodslag, zijn verleden is er een van gevaar en criminaliteit. Memorabele KwestiesEén van de meest beruchte incidenten vond plaats in 1986 tijdens een pokeravond. Een man trok een pistool en bedreigde Hugo’s vriend. Hugo reageerde door de man neer te steken. Hij vluchtte naar Friesland, maar werd uiteindelijk gearresteerd en veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf voor doodslag. Hugo Achter TraliesHugo bracht 14 jaar door achter de tralies voor verschillende misdaden. Maar zelfs in de gevangenis bleef hij een opvallende figuur. Hij verdedigde bekende criminelen als lijfwacht, waaronder Willem Holleeder en Cor van Hout, de mannen achter de beroemde Heineken-ontvoering van 1983. “Een Eerlijke Boef”Volgens Hugo leefde hij altijd volgens een persoonlijke ethische code. “Ik deed nooit iets tegen eerlijke mensen,” beweerde hij. Zijn doelwitten waren vooral andere criminelen, pooiers en dealers. Pedofielen en verraders kregen het zwaar te verduren, vooral in de gevangenis. Met een mix van humor en ernst zei hij eens: “Doe je iets verkeerd tegen vrouwen, kinderen, ouderen, gehandicapten of dieren, dan kreeg je een cadeautje van mij.” Zijn morele richtlijnen kwamen voort uit eigen ervaringen met onrecht, wat hij naar eigen zeggen nooit kon verdragen. Het Pad Naar VerlossingNa zijn vrijlating in 1993 besloot Hugo zijn leven een andere turn te geven. Hij richtte een beveiligings- en detectivebureau op en werkte als bewaker bij bars, clubs en zelfs bij een McDonald’s op de Wallen. Worstelingen en TriomfenHugo worstelde jaren met terugval in drugsgebruik en was lange tijd dakloos. Maar in 2008 besloot hij zijn leven definitief te veranderen. Met professionele hulp wist hij clean te worden. Inmiddels is hij al meer dan 13 jaar nuchter, eet hij gezond en beoefent hij dagelijks thaiboksen. Naast zijn persoonlijke herstel gebruikt Hugo zijn verleden als waarschuwing voor anderen. Hij spreekt op scholen en vertelt jongeren over de gevaren van de criminaliteit. “Een crimineel zijn is tegenwoordig niet meer hetzelfde als vroeger,” waarschuwt hij. “Tegenwoordig is iedereen meedogenloos.” Liefde voor Amsterdam en Kritiek op VeranderingHugo’s liefde voor Amsterdam is onmiskenbaar. Hij keert bijna dagelijks terug naar de Wallen, de wijk waar hij opgroeide. “Het is nog steeds mijn buurt,” zegt hij vol trots. Hij organiseert rondleidingen om bezoekers te vertellen over de geschiedenis en zijn eigen herinneringen van de oude Wallen. Kritiek op de Huidige ToestandToch toont Hugo zich kritisch over de veranderingen in Amsterdam. Volgens hem is de saamhorigheid verdwenen. “De Wallen waren vroeger een echte buurt. Nu zijn er alleen rijke mensen, geen sociale woningen en geen solidariteit. Als er iets gebeurt, kijkt iedereen de andere kant op.” De huidige regelgeving rondom toerisme vindt hij al even ontmoedigend. “Je mag niks meer. Geen biertje op straat, geen hasj roken. Alles is regels, regels, regels. Amsterdam is minder gezellig geworden.” Hugo’s ErfenisWat Hugo met zijn autobiografie wil overbrengen? Een duidelijke boodschap voor iedereen die de verkeerde kant op dreigt te gaan. Hij waarschuwt vooral voor de risico’s van harddrugs en benadrukt respect en liefde voor anderen. Met zijn boek “Penoze Hugo”, uitgebracht in maart 2022 en inmiddels ook in het Engels beschikbaar, deelt hij zijn levenslessen en stelt hij de veranderende aard van Amsterdam en de Wallen aan de kaak. Het is niet alleen een persoonlijk verhaal, maar ook een eerbetoon aan een stad die hij nog steeds zijn thuis noemt. Hugo Broers blijft een authentieke stem in een veranderende wereld. Zijn verhalen over de Amsterdamse onderwereld bieden zowel een blik in het verleden als een waarschuwing voor de toekomst. |
Vermogen van Hugo Broers
